De boogschutter van Hirado, Rob Ruggenberg

Voor het lezen

Een van de mooie dingen van het boek ‘De Offers’ vond ik de landschapsbeschrijvingen van het Japanse platteland. Omdat ik merkte dat ik niet veel wist van de geschiedenis van Japan zocht ik op dit onderwerp en kwam ik uit bij dit boek voor kinderen vanaf 12 jaar.

Flaptekst
Reyer wordt door zijn vader naar Hirado gestuurd, een eiland vlak voor de Japanse kust. Daar kan hij werken als leerling-koopman voor de VOC, en misschien wel rijk worden. Onderweg krijgt hij van een piraat een brief die hij in Japan moet bezorgen.
Sakura is de dochter van een samoerai. Haar vader wil dat ze trouwt met een Hollandse koopman zodat ze in de gaten kan houden wat er allemaal gebeurt en besproken wordt in de handelspost van de VOC. Maar Sakura wil niet met een veel te oude vieze man trouwen. En al helemaal niet als ze Reyer heeft gezien. Het is liefde op het eerste gezicht. 

Na het lezen

Het boek start met een proloog die, samen met de flaptekst, al veel over de afloop verklapt. Dat vind ik jammer, maar ik denk dat de doelgroep voor wie dit boek bedoeld is dit minder storend vindt.

Het verhaal geeft een mooi beeld van de tijd waarin de VOC heerste over de wereldzeeën, en beschrijft ook uitgebreid de Japanse cultuur in die tijd. Aan de boeken van deze schrijver kun je altijd goed merken dat hij uitgebreid research heeft gedaan, en ik vind dat hij dat mooi om kan zetten in een verhaal wat voor geïnteresseerde kinderen maar ook voor mij als volwassene leuk is om te lezen. Ook hier wemelt het weer van de contrasten tussen mensen, die helaas niet gunstig uitvallen voor de Nederlanders die volgens de Japanners vies zijn en stinken.

Aan beide kanten vinden veel wreedheden plaats, die helaas gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen en bestaande plaatsen. Zo wordt een steen omschreven die iets in zee ligt waar de gevangenen aan vast geketend worden, zodat ze door de vloed overmeesterd worden. Een zwakke gevangene verdronk vaak tijdens het eerste getijde, maar sterke gevangenen moesten soms drie keer eb en vloed afwachten voor ze dood waren. Wreed om het je voor te stellen...

Het is sowieso een boek dat het bloed niet schuwt, met als hoogtepunt de scene waarin Reyer noodgedwongen het mes in de arm van zijn ‘geliefde’ zet. Geliefde zet ik bewust tussen haakjes, want de liefde op het eerste gezicht, zoals genoemd op de flaptekst, kan ik niet zo goed uit het verhaal halen. De hoofdpersonen en hun gedachten worden niet echt uitgediept, zodat de beweegredenen van met name Reyer niet altijd duidelijk zijn. Maar dit stoort voor mij de voortgang van het verhaal niet, ik lees het voor het totaalbeeld en de details van het Japan in die tijd.

De steen en andere details zijn te zien op de informatieve site voor lezers http://www.hirado.nl/